Warm onthaal op een winderige Groninger steppe

maart 24, 2024

Het dagdeel van de zaterdag mag zich amper middag noemen als het supportersbusje van Wisselink het parkeerterrein van Villekamp verlaat richting het 2,5 uur rijden verder gelegen veld van Pelikaan S in Oostwold.
Hagel, slagregens en felle zonneschijn begeleid ons op weg naar Groningen. Op de afslag A7 naar Oostwold rijden we over de smalle Hoofdstraat naar het sportpark van Pelikaan S. In het riviertje de Gave liggen prachtige oude tjalken als herinnering aan de bloeiperiode van de voormalige strokartonfabriek Erica 11. Als we het sportpark Oostwold oprijden zien we een middelgroot gebouw dat de Gaveborg genoemd wordt. Daarnaast ligt één kunstgras voetbalveld en een korfbalveld.
Binnengekomen in het gebouw zien we tot onze verrassing een multifunctioneel centrum dat rustig uniek genoemd kan worden. De 650 inwoners van Oostwold raakten in de loop van jaren diverse voorzieningen kwijt in het dorp. Ze gingen niet bij de pakken neer zitten maar lieten zien dat een dorp sterk kan zijn door de zaken energiek met elkaar aan te pakken. In het gebouw zitten twee scholen, een binnensportvoorziening, een buurtsuper waar 8 cliënten van een organisatie voor mensen met een beperking een dagtaak hebben, een cafetaria en dorpskroeg en herbergt het nog veel meer activiteiten. Dat alles gedreven door een grote groep onmisbare vrijwilligers.
De warming-up gebeurt in flakkerige buien en laat de reclameborden klepperen tegen de omheining van het veld. Maar als scheidsrechter Erik te Brake voor 53 toeschouwers voor het eerst op zijn fluit blaast begint de zon te schijnen. Die 53 toeschouwers zijn inclusief de inhoud van eerder genoemd supportersbusje, de ouders van Jasper en Thijmen, de AZSV ambassadeur voor Noord Nederland Wim en zijn onafscheidelijke twee metgezellen, de vader van Tom en de drie geblesseerden Jonathan, Bram en Siep.
Net als de VIVO in de vorige eeuw is het AZSV dat de lakens uitdeelt. Maar de kansen zijn niet aan de voorwaartsen van de in het wit spelende Rood-Witten besteed.
Hoewel Pelikaan S leuke individuele spelers heeft hangt het als los zand aan elkaar. AZSV grossiert in het missen van kansen op het winderige veld in Groningen. Zo’n 5 minuten voor de rust bewijst Rik van der Eerden weer eens zijn klasse als hij met veel gevoel 3 spelers van AZSV voor een leeg doel zet. Het is Max Rensink die de bal van Rik op waarde schat en met het hoofd de 0-1 aantekent.
De tweede helft is een kopie van de eerste helft met uitzondering dat 3x het aluminium geraakt werd. In de paal/latjetrap competitie staat de score inmiddels op 24 treffers. In de 70e minuut scoort Rik van der Eerden de 0-2 maar de assistent scheidsrechter vindt zelf dat hij er niet voor Jan met de korte achternaam en steekt zijn vlag in de lucht. Ook laat de Pelikaanse keeper zijn kwaliteiten zien en behoed zijn ploeg voor een grotere achterstand. Een kwartier voor het eind claimt Pelikaan S een doelpunt. Maar de overtuiging ontbreekt ook bij de mannen uit Oostwold of de bal wel of niet over de doellijn is gegaan van uit een hoekschop.
Er wordt nog druk gewisseld aan beide kanten maar dat sorteert weinig effect, zodat de wedstrijd in een 0-1 overwinning voor AZSV eindigt. Met 3 punten in de pocket rijdt de Betuwe Express het Groningse duister in op weg naar Aalten. Het supportersbusje blijft nog even nagenieten van de drie punten, de kan bier van de spelers en de visschotel van de vrijwilligers van de Gaveborg/Pelikaan S. Niet voor de eerste keer krijgt de groep supporters uit Aalten de opmerking mee dat ze een aangenaam gezelschap zijn en bij een eventuele volgende keer weer hartelijk welkom zullen worden geheten.
Opstelling: Jasper te Kolste, Freek Mulder, Tom te Veluwe, Thijmen te Kolste, Yordi Orriëns, Niek te Veluwe, Joost Rasing, Quinn Vervelde ( 60e Mirko Zwiers), Benjamin Roters ( 76e Roel Gebbinck), Max Rensink, (76e Tren Wille) Rik van der Eerden.

Door: Gerrit Nijman