AZSV heeft aan het bezoek in Groningen drie punten overgehouden. Stadion Esserberg, waar de nostalgie van de wanden druipt, heeft een entourage waarin een kunstgrasveld eigenlijk niet past. De jongens van Martijn Beltman maalden er niet om en lieten zien dat ze de verre reis naar Groningen gemaakt hadden om 3 punten te pakken. Maar het ging niet van zelf. De Rood-Witten begonnen overtuigend en hadden na zes minuten al een grote kans op de 0-1. Maar ook de Groningers wisten dat ze wat goed te maken hadden na de 2-6 oorwassing die ze een week eerder, ook thuis, leden tegen het verrassend sterke TVC’28 uit Tubbergen. Alles wat AZSV is mag Tom te Veluwe bedanken voor de penibele redding in de 18e minuut op de doellijn. Twee minuten later schoot basisspeler Quinn Vervelde van ver op het doel van Be-Quick en dwong de lange doelman Stein Barkhuis tot een uiterste krachtsinspanning om zijn doel schoon te houden. Ook kansen voor Benjamin Roters en Roel Gebbinck hadden een beter lot verdiend. De ruststand van 0-0 gaf de verhouding goed weer van een mooie eerste helft. De tweede helft begon met een doelpoging van de weer hard werkende Max Rensink maar zijn bal ging hoog over. Na een uur spelen leek Rik van der Eerden de 0-1 op de schoen te hebben maar de keeper van Be-Quick 1887 kon erger voor de Groningers voorkomen. Op datzelfde moment een vreemd beeld langs de zijlijn waar reservespeler Niek te Veluwe zich warm liep. Meestal begint hij in de basis. Samen met Nick van Breugel kwamen hij in het veld voor Roel Gebbinck en Quinn Vervelde. Dat de stand na 73 minuten nog steeds 0-0 was mocht een wonder heten nadat een speler van Be-Quick 1887 de bal bijna over zijn eigen doellijn werkte. Max Rensink en Benjamin Roters maakten een kwartier voor het einde plaats voor Tren Wille en Joost Rasing. Tren Wille kreeg meteen een grote scoringskans maar de bal ging hoog over. De laatste 10 minuten ging de vermoeidheid bij de Groningers parten spelen en dat was voor AZSV het moment om de druk op het doel van Be-Quick 1887 te verhogen. Terwijl iedereen zich al bij een 0-0 eindstand neergelegd had was het toch goudhaantje Tren Wille die er anders over dacht. Een lepe steekbal van Mirko Zwiers in de 1e minuut van de blessuretijd bracht Tren in stelling. Uiterst beheerst schoot hij de 0-1 achter de doelman en zorgde hij voor een uitbundige stemming in de bus voor de lange terug reis. Dat uitbundige had ook te maken met het feit dat alle nieuwelingen in de selectie hun zangdebuut moesten maken.
Door: Gerrit Nijman
Cookie melding
Privacy Overview